Afgelopen zomer, toen de dagen eindeloos lang en ontiechelijk warm waren, draaien wij een varkentje op het spit. Dat moet je ook eens proberen. Nodig genoeg volk uit (want ge hebt wel een gans varken daar hangen) en vraag aan onwetende vriendjes en een ijverige vake of ze eventjes willen helpen. Nog nooit zo een lekker stukje vlees gegeten!! De biggetjes waren toen 4 maand oud, maar wat een smaak explosie!!!
En wat een leutig evenement, zo een spit. Dat begint al met het slachten, waarbij je de slager wel dient te zeggen dat het "om te spitten" is. Want dat vraagt een andere vorm van versnijden (het beest moet immers op zijn geheel blijven).
En de voorbereidingen van het spit zelf: nen diepen put graven, een ton (!) kolen gaan bestellen en een keer stevig slikken bij het betalen (btw van dieje ton hebben we nog 3/4 in de garage liggen, men had het een beetje misrekend...), een ganse constructie opzetten want-het-zou-eens-moeten-regenen (en natuurlijk was het van des ochtends tot des avonds 30 graden...), nen marinade maken en die gaan injecteren (stel u het maar zeer levendig voor) in de dooie varkens, een spit maken (dat had u nu toch wel gedacht dat we dit zelf zouden maken ipv het ons makkelijk te maken en er eentje te huren).... Het spit is eigenlijk een poepsimpele aaneenschakeling van loden buizen en hier en daar een gelast pinneken. Simpel. Ware het u het juiste gerief hebt én nen lasser kent....(er werd een laatste hand aan gelegd terwijl het eerste varken er al aanhing....)
En dan de dag zelf: om 10 uur kolen aan steken, om 13 uur varkens aan het spit en om 19 uur etensklaar. Slow cooking for real....
Mor lekker, we gaan dat nog doen. Als we nog onschuldige hulpjes weten te strikken tenminste..... (die 6 uur aan een stuk willen draaien aan het spit, varkentjes invetten met de marinade en dat allemaal over een schroeihete hoop kolen en bij 30 graden in de schaduw....)
1 opmerking:
ik proef het nog altijd! Kijk uit nr volgende keer!
Een reactie posten