Donker

Wat een mooi woord.
Net zoals Donkerte. Het ontkiemt met een warme gong in de diepe donkerte van je keel, groeit langsheen het bengelend lelletje en fladdert als een vrolijke vlinder over het puntje van je tong de wijde wereld in.

Dat het donker was dit weekend in Zomergem. Earth hour, u weet wel. Belgie leefde een uur lang ontzichtbaar vanuit de ruimte. Eindelijk een anonieme stip. Terwijl zij het licht weghaalden, brachten wij het licht in de Donkerte der braakballen. D'er is een reden waarom die eigenlijk geen licht behoeven. De stank, die zich in dat compacte hoopje restjes heeft opgehoopt en zich verschuild in haar diepte, verdiend niet meer dan de donkerste kiertjes. En nét daar gaan wij piepen.

En terwijl de Tijd haar donkerte weer eens laat verschuiven, brengen de bijtjes het licht in hun donkere kasten. Dikke stuifmeelkorrels van de vlammende wilgen worden met vrachtladingen binnengehaald. Wanneer je je hoofd nu in de verlichte kroon van de bloeiende wilgen steekt, zoemt het langs alle kanten, en na een tijdje kronkelt het geluid zich via je oorgaatje naar binnen, en nestelt het zich in de donkere kier onder je hersenpan. Uw boerkes persoonlijke drug.

Met hun kleine kraaloogjes, zo zwart als kooltjes, springen, hupsen, spelen de konijntjes nu in hun verse wereld. Voor het eerst de donkerte wegvegen en het licht opvangen, wat een indrukwekkende ervaring dat moet zijn. Met zijn 4'en. Twee castards overleefden hun stille overlevingsstrijd niet.

En als u mij zich nu wilt excuseren, er dient genoten te worden van het lentelicht, en haar heerlijke geuren, ontsproten uit de Donkere aarde en de wind, die geuren van heinde en verre meedraagt.

Lente!

Niet alleen in onzen hof en hoofd, maar vandaag ook op de kalender.


Een goei half jaar gelden trouwden uw Boereken en zijn Boerineken. Er waren 3 varkens aan het spit, veel zonnestraaltjes, geweldige kadoos en vooral ontzettend veel supervriendjes en -familie. (en niet alleen als gasten...)

Elke genodigde werd gevraagd een bloem mee te brengen voor het trouwboeket. Allechance, want uw Boereke was dat een beetje vergeten en plukte vlug nog een straatmadelief. het resultaat was dan ook verbluffend, ontzettend groot en heel erg mooi!


De Bestebeste Janssens bracht deze mee: nen piemel gelijk we zeggen (anderen wagen zich aan "sigaar"). Na maanden zorgvuldige opslag werd het welletjes, en gelukkig ook lente!

En mocht de Piemel verwaaien in den hof. Olympische Vlam-gewijs.


En wat doet het boerenleven dan op zo een eerste lente dag?
Terwijl de poes haar wintervacht verliest, met plukken tergelijkertijd, verlegt Geus haar grenzen en bezoekt het kippenkot.


En dan sneeuwt het plots begod!

En zo vervloog de zondag en haar eerste lentedag

Zweem

De voorbije weken hing het in boom en struik, waaide het door gras en bloemenperk, rilde het van onder de grond.

De Zweem van de Lente.

Wilgentakken, nog niet in katjes, priemen met hun rode en gele takken de lucht in, hoe langer je kijkt, hoe feller hun striem. Elzen, weerspiegeld in het ijskoude water van de gracht die ze eenzaam bewaken, wentelen zich in een paarse gloed, nét voor ze hun katjes groen en geel laten bloeien. Het gras is nog een winterse woestenij, maar als je een vluchtige blik werpt, zoals bij sterren, zie je meer. Er zit groen onder. Vérs groen. Te wachten.
Hier en daar laten enkele wilgen hun katjes kruipen. In hun dichte pels. De Magnolia heeft nog steeds haar gebreide mutsjes op. Nog even wachten...
Je ziet de bomen uitbotten. Je omsluit een zwellende knop met je handpalm en je voelt de levenslust bruisen. Je hoort ze zowaar giechelen.
Vogel wagen het u kriekenvroeg wakker te fluiten, en bij de avondval hoor je nog een laatste helder Lied.
Je fietst met je lief door de straten en je ruikt Lente! of toch eerder Winter, neenee Lente, ow, Winter.... Je brein is in de war en je zintuigen dansen doorheen de Overgang Der seizoenen. Ze vragen duidelijkheid. Weg met de Zweem, ze vragen de Barst.

En dan is het Plostklaps zover. Het Barst.

De Rabarber wringt zich een weg doorheen het aardoppervlak. Je fiets door de velden en je ziet het groen, vers gras oplichten van de weilanden, de Els laat haar katjes wijd open hangen en geeft haar stuifmeel mee met de lentewind. Die Lentewind die je niet meer achter je oren pakt, dus je muts kan je thuislaten.
De varkens krijgen de kolder in de kop en huppelen als lammetjes door de wei. (ook uw 300-kilo zware geus. Al zij het iets trager dan)


En dan zijn daar eerste ontbijtjes in den hof, onder een stralend lentezonnetje en de biggen aan uw tafelkleed! En dan weet je dat Het komt. Het bacchanaal aan bloem en geur (en wisselend humeur).
Niet alleen de bijtjes zijn er klaar voor. Ook uw Boereke en Boerinneke hebben hun sandalen al opgepoetst!

Den Barst

Voelded?
zo aan uw middenrif? Dat constante gegiechel?
en ruiktet, zo diep vanbinnen, net wanneer je neus je voorhoofd binnendringt.
Die geur? dié geur?


jaja
tis den Barst!

Eindelijk

Biggenbeeldjes

En terwijl u zich buigt over de aartsmoeilijke opdracht van hieronder, nog enkele biggenbeeldjes.
Frosty, Wendy en blanche zijn nu ondertussen al een maand oud, en werden genoemd naar het barre weer tijdens hun geboorte. (resp vriezen (frost), ontzettend veel ijskoude wind (windy) en af en toe wat ijzige sneeuw (sneeuwwitje, blanche-neige). U ziet het. Uw boereke en boerinneke amuseren, zich dolletjes met het zoeken naar de juiste namen.

Klik op de foto en geniet!

We have a winner! + mysterie competition II

Er werd zowaar juist geraden. En hopelijk worden deze kleine, blinde, hopeloze wezentjes ooit eetbare zaken. Voorlopig zijn ze vooral een groot pak last. Maar o-zo-snoezig.


Dit zijn dus kleine konijntjes. 6 stuks. Blind.
(Klikken op de foto voor meer beeldjes!)

En, we zijn in form, meteen een nieuwe opgave.

Drie foto's
heel simpel; tel op elke foto het aantal zichtbare biggen!! Veel zoekplezier

Mysteriecompetition

't is Lente en deze middag viel er een ei zomaar uit de lucht
maar wat mag dit dan wel wezen?
(neen, 't is geen baksken freezen)

Wonderschoon Venijn...

(goeiemorgen!)

... die laatste dagen. Je wordt wakker in een berijpte wereld met een vurige zonsopgang. Niet te hard kijken, of uw oogbollen bevriezen. En vergeet vooral niet het ijs nog maar eens weg te kappen van de drinkbakken
... ons Geus die pertinent weigert naar haar eetbak te wankelen. Gelieve het voor haar neus te komen deponneren. Warm alst enigzins kan.


... die duimdikke paarsbestoven braamtakken. Die deze winter precies Doornroosje beleefd hebben. Met die waanzinnig mooie doornen die bevroren blinken in de ochtendzon. Niet te luid jubelen, ge moet er eerst overklauteren alvorens de kippen te kunnen voederen. Liefst met een overvolle emmer water.
... die biggen. Ze ketsen hier als bolleketjes door den hof. Fretten uw boerinnekes laatste prei op. Zijn dol op bloembollen en op de schijtebenauwde kat.


... die buurvrouw. Of beter; haar drie kleine dochtertjes. Of nóg beter; hetgeen ze mee hadden.
... die 4-dagen-oude-konijntjes. "gered" van de kou door de buurvrouw. Nu mag uw boerinneke alles uit haar hoed toveren om niet voor het Einde der Tijden als "die konijnenmoordenaar" door het leven te moeten gaan.
... die oogjes van de buurmeisjes toen ze vroegen "mogen we dan af en toe eens komen kijken", nét voor ik wou zeggen dat ik aan zo een hopeloze taak niet begin.

(verscholen in het stro; lekker warm)

... die zonsondergangen. En dan dat blauw. dàt Blauw. Waarin de bomen, nog niet in bloem of blad, messcherp getekend staan.

weerspreuk

"Koning Winter is pas écht verdwenen, als de olijfolie weer begint te wenen."

(of; groot jolijt! ten huize Compagnie beginnen de flessen olijfolie weer te ontdooien, nadat ze 4 maand steenhard door het leven gingen ...)

Nieuwe meisjes

"Nieuwe meisjes
Waar komen ze vandaan?

Hoera daar zijn ze weer
Huppelend door de vroege lente
Ze doen alsof ze mij niet zien
Geheel volgens de regels van hun spel"

Yevgueni

Een warm zonnetje, en daar waren ze,
mijn meisjes,
in grote getalen zoemend doorheen het luchtruim
ontlastend op de was van de buren
hun kast aan het herontdekken.

Het eerste stuifmeel hebben ze al gevonden. Oranje-geel.
De koningin is aan de leg.
Klaar voor duizenden nieuwe meisjes.
Ze doen mijn hartje sneller slaan.

Dure Depressie

Die Frank toch.

Deze morgen, tijdens de voorlaatste-allerlaatste-nog5minutjesblijvenliggen-Ronde, sprak De Frank op de radio.
Hij had het over Depressies. En over ons Xynthia, vanwaar die naam voor een stormpje dat ons boerenhof eens proper waaide. Blijkt dat die Onvoorspelbare Woestenijen te koop zijn. Xynthia had geluk, haar aankoop rendeerde. Olaf daarentegen zag zijn gift met een briesje verwaaien.
Flux verwees De Frank alle luisteraars naar zijn eigen fan-site. Alwaar men zo een depressie kan kopen en benoemen. Vergist u niet, Wind ligt blijkbaar goed in de markt. "Een hogedrukgebied kost 299 euro, een depressie 199 euro".

België moet wel aanbeden worden door Depressionisten.