Vandaag

 is het hier herfst.

Gelijk in belgiê; écht herfst. Regen en wind en dikke bolle wolken en onheilspellende hemels met magistrale zonsondergangen. En koud! -ter verduidelijking, sinds deze zomer is onze connotatie van koud wel enigzins veranderd; 20°C is goed friskes.
Bijschrift toevoegen

Maar dus: koud, nog minder dan 20°C. En dat in september. Vorig jaar liepen we hier nog rond in blote lijven, nu gaat het stoveken al aan. Hebben wij chanse gehad vorig jaar met onze werf en die bouwbende hier....

dakgoten wél, maar iets dat het water opvangt daarentegen....

Af en toe denken we meewarig aan vorig jaar en ons leven in tent en caravan. Tegenwoordig een vrij lachwekkend gedachte. Ge krijgt ons geen tent meer in nu. Een echt bed en een stoveken en als de thermometer er ook maar over denkt om onder de 20°C de zakken, smijten we hier rap nog een bloksken op't vuur. Een mens zou het eens koud durven hebben zeg...tja...


vijgen met sleedoornjenever en dat even in den oven. En dan heb je dus een dessertjen hé. Iets dat smaakt naar vijgen en sleedoornjenever....

goh, ons stoveken sè

Quand les colchices fleurisse fleurisse, avec les colchices dans les prés, c'est là fin de l'été.

1 maand geleden

was het hier zo:   

uw Boerekn heeft het vreet wèrm

maar toen was daar een idee, een slijpschijf en een parasol

aaaaaahhhhhhh

toen werd Boereken het een beetje friskes


plongs


herboren toog hij weer aan het werk

't boerinneken kwam ook walrus spelen

mor ze vergat wel haar voeten te wassen....tsss


en nu is het hier..... das woor morgen!

Boeren Onderhandelingen...

 2 glaasjes worden gevuld. Mede deze keer. Blijven onaangeroerd op tafel staan.
Ee balans der gedane werken wordt zuchtend en zwaaiend gegeven. Een bod wordt gegeven. Ogengefrons. Geblaas. nejeneje, dat zal gene waar zijn.
tegenbod. oela. das gene vetten
tegentegenbod. oi, twas wel magere haver zenne
papierkes gezwaai
wenkbrauwen omhoog
blijven staan, schuiven op de stoel

stilte

en dan: allez, santé: en slok, mede binnen. En meteen daarna; en hoe ist met de varkens en mijnen rogge is gezaaid en die schapen dat zijn kleintjes he enn

Boerenonderhandelingen, een vak apart. In volle opleiding, want wij, directe belgen, balanceren op't randje van beledigingen als we een direct tegenbod doen. We zien de subtiele schouderbewegingen of wenkbrauwen nog niet. Laat staan dat we ze zelf al toepassen.
En dan plots is het geregeld; geen handgeschud, geen akkoordje, gewoon een glaasje en dan babbelen alsof er niks bediscussieerd werd.

best wel lollig.

en, off the record: deze keer trokken wij aan het langste eind, jochei!

gelijk ratten

Zaterdag zaten we, op uitnodiging van de mairie - bioboer zijnde- , in de rooie pluchen zetels van onze lokale cinéma. Voor de avant-première van de de nieuwe film van Jean Paul Jaud. De man die Barjac (en onze boerderij) in the picture bracht met "nos enfants nous accuseront".
Barjac is voor hem zijn militant nest. Hier leerde hij de onderzoeker (Séralini) kennen die hem betrok in een ultrageheim onderzoeksprojet op de pesticide Round up en een gentech maïs van Monsanto. Tergelijkertijd kwam de ramp in Fukushima. Voor Jean Paul Jaud is de strijd tegen de OGM's en de pesticiden en die tegen de kernenergie zeer nauw verbonden. Daarbij komt ook de onomkeerbaarheid en de lange termijn effecten van beide bij kijken. En het opboksen tegen de gigantische lobbypraktijken. Vaak wordt het ook afgespiegeld als de strijd tussen die nostalgische groenen die niet willen evolueren en zij die denken aan de toekomst. Think again....

De bom viel vorige week al . Willen jullie nu achtergrond en beelden zien, wacht dan op de komst van zijn film. Het is de moeite. Jean Paul jaud op zijn best.

Na afloop stond plotsklaps de ganse voorste rij op. Zaten ze daar toch wel allemaal zeker. Alle onderzoekers die hun carrière op het spel zetten om de waarheid te achterhalen. Helden. Voor ons toch. Ze geven ons hoop voor de toekomst, dat het nog -deels- tegen te houden is als we allemaal ons hoofd er bij houden.

Laten we samen zorgen voor verandering, want wij, consumenten verbruikers en boeren, hebben de macht in handen. Vergeet niet: Monsanto heeft ons nodig, maar wij hebben Monsanto niet nodig.

Tous cobayes:

Nos enfants nous accuseront:


terug met zn tweetjes

En toen veranderden de tijden....

4 maanden geleden kwamen ze hier zo aan:


 Om lang te blijven. Maar 4 eindeloze maanden vlogen voorbij....

eerst de brievenbus fatsoeneren

en dan drinken!
tussen het eten onder de platanen door...

werd er gewerkt. dag in dag uit.


Jelle ontdekte alle mogelijke variaties op het thema Zweet



terwijl Mie zich onderhield met de Japanse kunde 'ontdoe de moestuin van gras op de poep met een botte tuinschaar". gelukkig kwam daarna de verzengende hitte en was er van gras geen sprake meer.


Jelle deed mee, al zag hij het wat groter



oe, daar krijdonger van, rap een worstje opt vuur


En nadat de kleine zus geen tomaten meer kon zien en de Jelle zijn gewicht in zweet was verloren vulden ze hun autotje weer vol en reden ze 1000 km terug noordwaarts. Voor eventjes.
Want ze stoppen niet, ze gaan gewoon nòg een beetje verder. Azo stoer.


Bijschrift toevoegen


We gaan ze missen. Alle drie, want Sushi weet niet waar die rosse nu uithangt...
Wat een mooie zomer hebben we beleefd. Een drukke, hete, volle, beladen en emotionele zomer. Eentje die zal worden gekoesterd.

Nu zijn we weer met z'n tweetjes. En licht 'savonds de caravan niet meer op, als een veilige baken, een warm nest.

Doe dat daar goed in het verre noorden, lieve zus en broer. Geniet ervan, het wordt iets moois!