Zoekplaatjk

Gaston aan het werk

Onze Gaston is onze stamvader in spé. In een onbewaakt moment bevruchtte hij al ons Marie, maar deze keer was het gepland: Mirabelle stond op hem te wachten. Meteen een eerste test want hij is nogal aan de kleine kant. Haalt hij de gevraagde hoogte of niet?

De 20 meter tussen zijn weitje en het hare werden in een drafje in een volle rechte lijn afgelegd, alles moest wijken. Schuimbekkend holde hij op Mirabelle af, alwaar zij rustig, stokstijf, op hem stond te wachten.

l'amour dans les prés




Hij deed zijn opperste best, onze Gaston. Alle kanten werden besprongen, tot het opeens allemaal klopte.















Binnen 3 weken weten we meer. Als Mirabelle dan weer "tochtig" wordt (varkenstermen zijn zo niet-cool), is het mislukt. Indien wel, dan hebben we binnen 3 maanden, 3 weken en 3 dagen weer verse beebies. Gaston-Mirabelle bebies. Gascon-Baskische kruising. We zijn benieuwd!!

Voor Hanske

Er was eens een Hanske die zijn Anneke zo geirne zag dat er sinds kort een Anneke-zwijn rondloopt hier bij ons.
We waren verzekerd van een gouden toekomst, eentje vol huppelende verse biggetjes, recht uit Annekes schoot. Alzo sprak Hanske. Helaas, de Blijde Verwachting bleef maar wachten en de dreiging van "babies of de casserole" vloog meermaals door ons hoofd. Ze moet het gehoord hebben, dat Anneken. Want zondagnacht, in het diepse holst van de regenachtige nacht wierp ze zowaar 14 biggetjes. Klein, roze en met lange neusjes, net als mama.
14!! Dat Hanske had gelijk.

daags voor de bevalling. Zuchtend en puffend liep ze daar helling op en af

toen kroop ze in haar kotteken en deed haar werk

en toen lagen ze daar hé









Dagelijks


Brood. Van graantje tot broodje van eigen bodem.

Het graan kon groeien op de Grange des pres en werd gouden geoogst door de Fred, onze bakker. Gemalen op steen, een week geleden, maakte fred, samen met Bruno en Julien, er gisteren broodjes van. Met versgemaakte levain, door ons.
Vers gebakken in de oude houtoven van la grange, op hout dat we gesprokkeld hebben in onze stukken wei.
We waren zo in onze sas met ons eigen, dat we dachten, kom, we nodigen wat mensen uit. Gezellig. Er kwam meer dan 100 man..

Er werden ook pizza's gemaakt. Iedereen bracht beleg mee, wij voorzagen het deeg, en dan mocht iedereen aan de rol en beleg-je-pizza.  

Het was een succes. O zo genieten zeg.

Bruno maakt den deeg

Stoere Nadia maakt ook een papken
ons bakhuis


broodjes voor cuisson






Fred en Bruno aan het werk

wacht, efkes in detail


lange broodjes

de verstilde schoonheid van rijzend brood









inkerven van het brood
en hop de overn in!

deurtje werd dichtgeplakt met klei
Julien met het resultaat

de maire content huiswaarts

Fred haalt de four leeg



 



 
 



 


er was ook pâte à sel

en collectif ge-éplucheer van appels

en colectief gelaterfant in de buiten-linvink

en gespeeld op en onder alles van de boerderij





volle parking

kinderanimatie mét roze drankjes


roze drankjes dus

ambiance. Ok, ik geef toe, het ziet er zo niet uit, op deze grijze lege foto. maar het was wel zo!

Sarah, dochtertje van Fred
twas zelfs zo'n succes dat er ons op t eind van de dag geen enkel brood  meer restte. Alles was er vandoor. Dju toch.