Cie de Knor & de Bie: Het ontploffen van het Voorjaar

Februari is hier bijna als in België. Grijs, kaal, gure wind, regen. Maar we genieten van meer blauwe hemels en

zo'n ijskoude sneeuwregen kennen ze hier ook niet. Maar dat is de maand waarbij we altijd denken," tiens ja, eigenlijk hebben ze hier wél een winter". Voor 1 maand toch.

Want dan komt maart. En hoewel het eerst aarzelend is, en we elk jaar denken dat we "dees jaar de lente echt gaan zien komen", ontploft het toch steevast recht in ons gezicht. Eerst verschijnen er tapijten paarse viooltjes (die Audrey in siroop draait azo lekker). Dan kleuren de borders fluogeel met de paaslelies. Tot zover zijn we mee.

En dan schieten met een knal de sleedoorns in bloei, en is het raté. De ganse boerderij wordt wakker. Des ochtends is het alsof onze velden gloeien van het licht. De hagen zijn lichtende bakens, met hun helwitte sleedoornbloesems. Kikkers houden oorverdovende concerten, de solitaire bijen vliegen af en aan (uw boereken krijgt dan ook al 4 jaar en halve hartverzakking bij het zien van de eerste osmiatjes... ), de eerste zwaluw wordt gespot, de bruine kiekendieven komen terug, en de lammekes worden geboren. En die winter-van-1-maand is opeens vèr weg.

Uw Boerinneken heeft dan steeds een beetje last van SleedoornStress. Ze wilt persé genieten van élke bloeiende struik en èlke bloeiende haag en dat èlke dag overal... en hier int zuiden plachten bloeiende dingen om een ultrakorte tijd uit te bloeien, dus loopt uw boerinneken hier een paar weken nogal opgewonden van hier naar daar om toch zekers niets te missen. Onthaasten op een boerderij, mijn hol ja

Maar het is zo mooi. Zo ontzettend mooi!

hagen, meters en meters lichtgevende hagen.

Er staan hier hopen verschillende soorten sleedoorn. Dat bloeit oranje, groen, geel, ik dikke trossen of heel rg fijn, zoals hier

i!k moet mijzelf steeds tegenhouden om er in te duiken

zeg nu zelf, dat ziet er toch zooo zalig uit. als een suikerspin, of wolken boven de hemel of een trouwfeest

denk aan de doornen Tine, denk aan die doornen

Victoire vindt dat ook wel leuk, al die blommekes

allez, vooral lèkker feitelijk

sjansaar, die heeft geen last van die doornen

"de Muur van Victoire"

ne saladbar van superfoods eigenlijk

nu al schaduw nodig ja....

En toen kwamen eindelijk ook die lammekes. Het is het eerste jaar met een échte kudde. In 5 dagen tijd lopen hier plots 6 lammekes, 3 tweelingen. Ons Prudence was de eerste, Colette volgde en vandaag ging Saffrane aan het werk. Dat buitelt en springt in het gras, dat is superknoddig en dat maakt ons onmiskenbaar en snoeihard duidelijk dat we een kudde schapen hebben. In tegenstelling tot varkens (die we al 8 jaar houden) is dit vrij nieuw voor ons.....Maar kijk, nu al 6, voorlopig geen problemen. Een goeie start!