Cie de Knor & de Bie: Zaaien, of toch een varkenspoging

Varkens lachen luidop met een grasmat. Dat is nu eenmaal eigen aan een varken. Met hun gevoelige maar reuzensterke wroetschijf transformeren ze in een mum van tijd een grasland om in een woestenij.
Wie kiezen er -bewust- voor om géén ring in hun neus te schieten. Bij ons mag een varken een varken zijn. Hun neus is ook meer dan alleen maar om te wroeten, daar dan een ring door te steken, toont alleen maar de onwil om varkens te leren kennen.
Bij ons komt er één moment van pauze in hun gewroet; de zomer. Wanneer onder de brandende zuiderzon de grond steenhard wordt en zelfs de varkens er niet meer door geraken. Dan staken ze het geploeg en liggen ze uitgeteld in de schaduw.
Maar die verschroeiende zuiderdzon, in combinatie met een zware kleigrond, weinig maar zeer overvloedige regenbuien en de varkens = een kale kleivlakte. In België haal je er dan de varkens af en staat er binnen de 2 maand weer een groene wildernis op, maar niet hier. Erosie, mineralenuitspoeling en overbemesting zijn dan de risico's die op de loer liggen. Om dat te vermijden zouden we de grond moeten her-inzaaien. Maar gras-zaad is erg duur, en we hebben voorlopig de tijd niet om de grond voor te bereiden om te zaaien. Ook moeten we de wei dan misntens 2 jaar varkens-vrij houden, die tijd hebben we niet. We zochten dus een snelle-efficiënte, varkensvriendelijke en goedkope manier.
Onze eerste poging dit jaar is het "zaai-eens-een-hooibaaltje-uit". 2 jaar geleden haalden we té laat het hooi binnen, en was er al erg veel gras in zaad gekomen. De schapen aten dit met lange tanen op, en op het eind van de winter bleef er een ruime voorraad over. Dat hebben we nu op een varkenswei uitgespreid. De toegevoegde organische massa, het zaad én de regen van vandaag hebben hopelijk het gewenste effect. We'll keep you posted!

Dé boerentip is dan dat je nét op dat moment de poort wijd openzet voor familie-en-vrienden. Met een (gesponserde) bbq als belofte werd het hier een klein Hooi-feestje.