Dag lieve Mit.
Lieve lieve Mit, je zal gemist worden. Maar lieve, lieve Mit, je zal ook herinnerd worden.
Je stierf wanneer hier in het zuiden de sleedoorns beginnen bloeien, waarbij ze een wit, sacraal licht over de velden laten schijnen. Vanaf vandaag zal er geen enkele sleedoornbloesem kunnen bloeien zonder dat we daarbij aan jou denken.
Lieve lieve Mit, voor eeuwig gekoesterd in de sleedoornbloesem.
En als we dan, in de winter, van de bessen een likeurtje stoken, zullen we het glas heffen op jou, lieve lieve Mit.
Want jij was zo'n ferme vrouw. En Niets was jou te veel.
Lieve Mit, we gaan je nooit meer kunnen zien. Met je twinkeloogjes en al je kraaienpootjes die straalden als je naar de mensen keek. We gaan je nooit meer kunnen vastpakken, heel voorzichtjes, om je tere botjes niet te kwetsen en daarbij eens over je rug te wrijven, want dat had je zo graag. We gaan ons nooit meer kunnen verbazen hoe je er zo fragiel kon uitzien en zo vol vuur tegen aan kon gaan in het leven. Jij had zo veel plezier in het leven, je kon er zo van genieten, om het even in welke dimensie het je werd aangeboden.
Je was geweldig.
Het verdriet is nog te vers voor vele, mooie, woorden. Onder ons, onder de familie, onder vrienden.
Nu is er vannacht, de aller eerste nacht in Dries zijn leven zonder zijn Mit in zijn wereld. En ze is met Sterren bezaaid, deze donkere nacht. Lieve Mit, er is geen twijfel mogelijk, jij bent daar eentje van.
Adieu lieve Mit, Adieu
Geen opmerkingen:
Een reactie posten